Recensie: Zakboek voor anti-pestcoördinatoren in PO en VO

Het zakboek voor anti-pestcoördinatoren is een handig naslagwerk voor iedere medewerker in het PO of VO met deze taak. Een recensie……

Zakboek voor anti-pestcoördinatoren in PO en VO

Inhoud

Visser is een bekende naam in het onderwijsland met betrekking tot pesten. Zij schreef onder andere hét boek over Meidenvenijn. Dit boek is bedoelt als een naslagwerk voor anti-pestcoördinatoren. De auteur heeft geprobeerd met dit boek alle basisinformatie voor anti-pestcoördinatoren bij elkaar te brengen/voegen. Dit doet ze in tien hoofdstukken.

Wat draagt het boek bij

Allereerst wordt er in hoofdstuk één gestart met wetgeving. In het tweede hoofdstuk kunnen we lezen welke basis belangrijk is voor een anti-pestcoördinator. Het derde hoofdstuk gaat in zijn geheel over de anti-pestcoördinator en zijn of haar taken. Deze taken behoren volgens auteur allemaal bij één en dezelfde persoon en niet bij twee verschillende personen. Ook benoemt Visser dat het belangrijk is dat verschillende taken/rollen niet door elkaar worden gehaald. In het vierde hoofdstuk wordt pesten gedefinieerd en worden verschillende verschijningsvormen van pesten benoemd. Het vijfde hoofdstuk bestaat uit allerlei bagage voor de anti-pestcoördinator. In het zesde en zevende hoofdstuk worden verschillende functies benoemd waarmee de anti-pest-coördinator samenwerkt, maar wordt ook stil gestaan bij het verschil tussen de anti-pestcoördinator en andere taken/rollen binnen de school. De laatste drie hoofdstukken van het boek beslaan valkuilen, beleid en slotinformatie.

Mijn mening

Het boek is een aanrader voor iedere anti-pestcoördinator. Het geeft veel informatie en handvatten voor ieder die de taak van anti-pestcoördinator op zich neemt. Zelf ben ik erg blij met het vijfde hoofdstuk, dat informatie en tips geeft bij de omgang met pesten. Ook de eerste vier hoofdstukken zijn zeer waardevol, omdat ze mooie basisinformatie bevatten die je als anti-pestcoördinator helpen met het schrijven van beleidsstukken en met het duidelijk neerzetten van deze taak binnen de school. Hoofdstuk 6 en 7 komen op mij soms iets betuttelend over. Visser wil in deze hoofdstukken graag duidelijk maken met wie je als anti-pestcoördinator samenwerkt en wat het verschil is tussen een anti-pestcoördinator en andere rollen en taken binnen de school. Zij pleit ervoor dat de anto-pestcoördinator geen gedragspecialist, leerlingbegeleider, IB’er of zorgcoördinator is. Ik begrijp heel goed dat het belangrijk is om taken en rollen gescheiden te houden, maar (basisschool)teams zijn er over het algemeen niet voldoende mensen om alle rollen op te vullen. Soms is het dan juist verstandig om een aantal taken bij elkaar te voegen. Zo kun je als team allemaal een stukje expertise pakken en met elkaar een sterk schoolteam neerzetten. Dit ligt denk ik ook aan hoe jouw school alles organiseert en afstemt. In ons team hoort deze taak namelijk bij de gedragsspecialist, en is het door deze koppeling mogelijk dat de gedragsspecialist/anti-pestcoördinator ook echt een bepaald aantal keren uitgeroosterd is om deze taak op zich te nemen. Andere teamleden zijn bijvoorbeeld rekencoördinator, leescoördinator en hoogbegaafheidspecialist.

Naast goede en duidelijke basisinformatie vind ik ook de bijlagen erg fijn. Vooral de boeken en films lijst over pesten en literatuurtips voor volwassenen om verder te lezen over pesten zijn heel nuttig.